رابطۀ ترس از دندانپزشکی در کودکان ۶ تا ۸ ساله با ترس والدین آنها

این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ بین ترس کودکان 6 تا 8 ساله از دندانپزشکی با ترس والدینشان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و نمونۀ آماری پژوهش شامل 107 کودک 6 تا 8 ساله بود که در سال تحصیلی 91ـ1390به همراه والدین خود به درمانگاه دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان مراجعه کردند . روش نمونه گیری هدفمند و ابزار های پژوهش شامل مقیاس بررسی ترس کودکان زیر شاخص دندانپزشکی ( کاتبرت و ملامد، 1982) برای ارزیابی ترس کودکان، مقیاس تغییر یافته اضطراب دندانپزشکی (هامفریس و همکاران، 1995) برای ارزیابی ترس والدین و مقیاس رتبه ای رفتاری (فرانکلو همکاران، 1962) برای ارزیابی رفتار کودک حین درمان بود. پرسشنامه های اول و دوم را والد کودک و پرسشنامۀ سوم را دندانپزشک تکمیل کرد. تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها نشان داد که بین نمره های ترس والدین و کودکان رابطۀ معنادار مستقیم وجود دارد (001/0 p< ). همچنین بین مقیاس بررسی ترس کودکان ـ زیر شاخص دندانپزشکی و مقیاس رتبه ای رفتاری فرانکل رابطۀ منفی معنادار وجود داشت (001/0 p< ). براساس نتایج در کودکان گروه سنی 6 تا 8 سال، ترس والدین می تواند بر روی ترس دندانپزشکی کودک و درجۀ همکاری او با دندانپزشک تأثیر بگذارد.